Fincan Teyze

Taze Fasülyenin Kurutulması Kış hazırlıklarına yavaş yavaş başlamak gerekiyor artık. Biz bu sene geç bile kaldık ;) En büyük yardımcım yine görev başında... Fasülyleri babam Burdur'dan  aldırmış. Gerçekten çok lezzetli bir fasülyeymiş. Birazını diplelik, birazını kavurmalık doğradık. Bir gün (hatta bir öğleden sonra/yarım gün) güneşte kaldı sonra gölgeye aldık ki rengini kaybetmesin. Kışın pişirdiğimizde de yeşil olsun. Aralıklarla fasülyeleri ters düz etmekte fayda var. Şöyle elinizle karıştırsanız yeter. Havanın nemi, sıcaklığı, esinti vb. kurutma için önemli. Benimkiler 3 gün de kurudu. Şimdi geniş bir tepsiye koydum. Ara ara şöyle bir karıştırıyoum. 3-5 günde öyle kalsın ki iyice kurusun. Diplelik doğranan fasülyelerimiz... Fotoğraf biraz bulanık  olmuş ;) Bu da kavurmalık, yemeklik doğrananlar... Verev doğruyoruz fasülyeleri ;)   İşte kurutulmuş taze fasülyelerimiz... Verev doğradığımız kavurmalık kurutulmuş fasülyeden de

Sabah sabah bütün şirinlikleri üzerinde bunların... Kuzey'in kahvaltısı... Akçakoca kaçamağımız sırasında Karasu'da bulunan Bayram Ağabeyimizi ziyaret etme şansı bulduk. Onlarla birlikte Karasu ile Kocaali arasında bulunan Maden Deresi'ne pikniğe gittik. Sizi fotoğraflarla başbaşa bırakıyorum. Melenağzı Bu güzel kız Bayram Ağabeyin torunu. Biz çok sevdik bu ablayı ;) Tüplü Mangal Ben de ilk gördüğümde biraz rahatsız oldum ama sonra güvenliği konusunda ikna ettiler. İçinde kömür yerine taşlar var. İlginç bir tasarım ;) Yemek hazırlanıncaya kadar hamak keyfi... Çocuklar atı görünce o kadar mutlu oldular ki anlatamam. Bu heyecanın tarifi yok. Herkese anlattılar. Adı "Kocatepe", o bir yarış atı. Dönüş, melenağzı'nda güneşin batışı... 

Geçen sene çocuklar tatilde bizi çok yormuşlardı. Denize girmek istemiyorlardı. Bu senede denizden çıkaramadık. Çok keyiflilerdi. Benim cimcimem... Şımarık ;) Küçük Hanımefendi... Batmayan mayomuz ;) Büyükbabalarıyla oynarken... Büyükbabalarından kaçarken... Büyükbabalarına yakalandıkları an... Denizin tadını çıkardılar. Taşlar toplanıyor, inşaata başlıyoruz... Kumla oynamak çok ciddi bir iş...

Kuzey Pazar gezmesinde... Akçakoca Halk Pazarından birkaç fotoğraf paylaşmak istedim. İnsanlar bahçelerinden topladıklarını getiriyorlar. Herşey o kadar taze ki anlatamam. Bir çoğunda terazi yok, "el terazi, göz nizam". Neredeyse bütün esnaf, kadın ve çok keyifli insanlar. Karadeniz insanı (bir karadenizli olarak hemen kendime pay çıkardım)... Fotoğraflar yetiyor. Tek tek anlatmaya gerek yok sanırım. Biz "Taflan" diyoruz, bazı yerlerde "Karayemiş" (Rize tarafları) de deniliyor. Kim ne derse desin biz bulur bulmaz aldık. Daha çok alıp reçelini yapmadığımıza pişman oldum. Bunlar Kuzey'i ilgilendiren kısmı... Hangi tezgaha gittiysek eli boş dönmedik. Erik, armut, taflan, salatalık ve böğürtlen derken ikramlarla karnını doyurdu.   Trabzon Hurmasının kurutulmuşu... Ben de ilk defa gördüm. Kışın sobanın yanında kurutuyorlarmış. Bunları görünce biz de şaşırdık. Bu fo