Yer mi, yemez mi?


Daha önce de oğlumun yemek seçtiğini anlatmıştım.
Hiç bir zaman yesin diye zorlamadım ama o yemediği zaman kendimi çok kötü hissediyorum. Tipik annelik vesveselerim başlıyor.

Yemediği şey için başka alternatifler üret denildi. Mesela havuç, yemekte yemez, çorbasını yemez, konulduğu yemeği bilir sanki... Onu dene, bunu dene...
Havucu bir tek kekin içinde yiyor. Havuçlu keke ceviz, tarçın, hindistan cevizi falan filan derken ne kadar havuç kalıyorsa....
Gerçi çocukların damak tadı bizden kuvvetliymiş. Bizlerin zamanla -çok sıcak, çok soğuk derken- tatma duyumuz biraz körelirmiş. Yani evde bir "gurme" var. Belki inanmayacaksınız ama annanesinin yaptığı yemekle benim yaptığımı ayırt ediyor. Ben de annemden öğrendim, aynı malzemeyi koyuyoruz aynı şekilde pişiriyoruz ama "el lezzeti" derler ya o farklı demek ki!

Havuç yemese ne olur? Belki hiçbir şey olmaz ama benim listem bununla bitmiyor ki...
Sebze çorbasına nazlanır, çorbanın içinde kıyma olursa ve ağzına gelirse o çorbanın işi bitti... Yayla çorbası, tatlı tarhana, kırmızı mercimek, yeşil mercimek yer, sıkıysa bunların içine de farklı birşey at bakalım yiyor mu?

Et kesinlikle yenecek birşey değil zaten. Yemeklerin içinde olursa "ok nannane , et ok" (yok annane, et yok), eti yenmez. Tavuğun tadını bilmiyoruz zaten ağzımıza bile almıyoruz. Köfteye binbir naz... Köftede öyle yağda kızarmayacak, sert olmayacak, sos, salça olmayacak, et tadını saklayacak kadar baharatı olacak ama fazla olmayacak. Ya mangalda olacak ya da değişik usulde pişecek.

Sonra köftelerin boyutu küçüldü "misket köfte" oldu. Öyle olunca hoşuna gitti küçük beyin çorbaların içinde falan kıymayı tükürüyordu. Köfte küçülünce hoşuna gitti. Yalnız köfte, çorbanın içinde pişmeyecek, ayrı pişecek. Tavada az yağda sotelenen minik köfteler çorbayla servis yapılırsa yenilebilir. Çok pişirip kurutursanız yemez yalnız.

Sevgili annanemiz, yeni şeyler uyduruyor, değişik denemeler yapıyor. Annanesine sadece yemesi yetmiyor, paşamın bir de keyif alması gerekiyor.

Etli Kabak Dolması, bütün kış neredeyse her hafta pişirdi. Neymiş efendim, küçük bey onu sevmiş. Bol kıymalı pişiyor ki, kırmızı et ihtiyacımızın bir kısmını ondan karşılayalım. Gerçi kıymayla kalmıyor; kabak, pirinç, dereotu, maydanoz, domates, soğan, baharatlar derken çok besleyici oluyor. Düdüklüde pişiyor ki vitamin kaybı az olsun...

Peynir, sert koyun peyniri olacak. Onu da yemiyordu da, sağolsun annem peyniri de şekilden şekile sokarak alıştırdı.

Zeytin, küçük olacak, az tuzlu olacak, sele zeytini olacak; çok etli, yumuşak olursa ağza bile alınmaz.

Yumurtanın sarısı hiç yenmez, beyazı da sadece parkta piknik yaparken yenir.

Kahvaltı için annanesinin özel formülleri var. Kahvaltı sofrasına meyve koymak, özel kahvaltı karışımları hazırlamak, özel sunumlar, süslü tabaklar gibi...

Biz bir tek haftasonu onunla kahvaltı edebiliyoruz. Bana  zaten olmadık binbir naz... Hafta içi yediklerini de yemiyor benimle. Sabah kalkıyor "anne kek, süt", onlarla kahvaltı edecekmiş. Baktı, işine gelmedi, annane krizimiz tutuyor.

Balık için savaş çıkar. Bir tek Aysun kendi usulünde pişirecek Ada ile ikisine de yedirecek, belki o zaman yer. Çorbası, kızartması, buğulaması, tavada-fırında, hamsi, istavrit, somon, mezgit, lüfer... hiç fark etmez. YENMEZ... (hepsi denenmiştir).

Salata, yeşillik yenmez. Domatesin kabuğu soyulursa yer. Salatalığı sever.

Ne yer Kuzey?
Paşama tatlı olsun. Öyle bütün tatlılarda değil, sütlü tatlılar, özellikle de "sütlaç". Meyveye hiç hayır diyemiyor. O da ekşi falan olursa yemez.
Ispanağa sesi çıkmaz. Pilav, makarna sever. Patates, kızartma olursa yer. Yoğurt  şekerlenirse yer. Barbunya, kuru fasülye, nohut gönlü olursa yer, bunlar ilk aklıma gelenler.

Çocukları yemeye nasıl ikna edersin ki! Mutlaka hepimizin bunlarla baş etmek için değişik yöntemleri ve tarifleri vardır.

Ayrı bir platformda bunlarıda paylaşmalıyız...
Bu konudan bu kadar muzdarip olan ben, bir etkinlik planlıyorum. Yakında duyurusunu yapacağım.

Sevgiyle kalın...

Yorumlar

  1. CANIM AYNI SORUNLARI BİZDE YAŞIYORUZ :( ETKİNLİĞİNİ MERAKLA BEKLİYORUM
    SEVGİLER

    YanıtlaSil
  2. Vallahi ben okurken yoruldum siz kimbilir ne kadar zorlanıyorsunuz :( Allah kolaylıklar versin. Yerim o yakışıklıyı da :)

    YanıtlaSil
  3. Canım ben aynı sorunlarla oğlumu 25 yaşına getirdim..Acaba büyüdükçe geçer mi dedik..ama hala aynı..dünyanın en zor şeyi yemek seçen ,zor yiyen çocuk..ama napalım allah canlarına sğlık versin..onlar yemedikçe biz değişik şeyler üretiyoruz..güzel oğlunu öpüyorum..sevgiler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkürler... bazı çocukların yeme alışkanlığı hiç değişmiyor sanırım, bazıları ise büyüdükçe düzeliyormuş.

      Sil
  4. Rüya da çok yemek ayırt eder,hatta yedikleri bellidir..Çok üzüldüm kendimi parçaladım ama değişmedi :(( Üzme kendini..sevgiler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. süreyyacığım, insanın elinde değil işte... acaba ben mi eksik bir şey yapıyorum diye bazen düşünmüyor değilim...

      Sil
  5. benim büyük kızım böyleydi kaşığı ağzına götürürdüm önce koklardı ağzını mıh gibi kapatır ölsen açmazdı,şimdi 19 yaşında allaha şükür hasta falan olmadı şimdi iştahı gayet iyi:)onlar bişekilde besleniyorlar fazla kaygılanmamak gerek :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Allah bağışlasın... işte nasıl beslendiklerini çözebilsem, endişelenmeyeceğim.

      Sil
  6. ah ah aynı sorun bizde de mevcut..büyük zevkle katılırız etkinliğe inşallah..sevgiler..

    YanıtlaSil
  7. Ufaklikta degil ama kizimda yasadim ayni seyleri. oturup aglagim gunleri unutamam. sizin oglaninki de az degil hani. tat alma duyusu fazla gelismis keratanin. Sizinki gibi anneanne de zor bulunur eli opulesi kadinlardan anlasilan

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkür ederim. kesinlikle öyle, Allah ondan razı olsun...

      Sil
  8. ben ben bu konuda değişik fikirlerim var yeri geldiğinde paylaşırım blogumda bir tanesini paylaşmıştım yumurta yemeyen dilara ya ne yapılır zaman zaman paylaşırım Allah sabır versin tatlım sana

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkür ederim. bu fikirlerimizi ortak bir platformda birleştirelim istiyorum. Mutlaka okuyacağum. Dilara ile yumurta maceranızı...

      Sil
  9. Ayy iştahsız çocuk zor yemek ayıran çocuk daha da zor.. Allah yardımcımız olsun...

    YanıtlaSil
  10. Ziyaretiniz icin tesekkür ederim,benim oglumda kizimda cok yemek secerdi kizim simdi hergün sebze olsa yer oglum hala ayni
    Size kolayliklar dilerim oglunuz bir gün sizi sarita bilir yemek konusunda
    Anneler gününüz simdiden kutlu olsun

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim... umarım şaşırtır...

      Sil
  11. gerçekten çocuklar bu yemek konusunda çok yoruyorlar anneleri.. insan ne yapacağını şaşırıyor.. dila da aynı.. tavuğu balığı çiğneyip çiğneyip atıyor ağzından.. kıymayı önceden dediğin gibi ağzından çıkarıyordu.. şimdi canı isteyince yiyor.. bir de 3 kaşık sonrası eziyet.. doyuyorlar hemen.. allah yardımcımız olsun..

    YanıtlaSil
  12. Merhaba önce anneler gününü kutlarım sevdiklerinle sağlıklı uzun ömürler dilerim. İkiz çocuk büyütmüş bir anne olarak size tavsiyem israrcı olmayın aynı benim çocuklarımda böyleydi o kendine yetecek gıdayı mutlaka alıyordur.Sevgiler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Mehtap Ablacığım,
      her zaman ki gibi çok naziksin. Seninde anneler gününü kutlarım.
      Kesinlikle ısrarcı olmuyorum. teşvik ya da ikna yollarına gidiyorum - arıyorum demek daha doğru olur.
      Sevgiler...

      Sil
  13. :=) sevgili nurşenne katılıyorum..

    27 yaşında benim karadutum , lakin nasılsa öyle gidiyor..
    dilerim bizler kötü örnekler olarak kalır,
    sen bir devinim yaşarsın :=))

    sevgilerrrr...

    YanıtlaSil
  14. Yermi yemezmi bilmiyorum ama resmine her baktığımda ben onu yiyesim geliyor:)) çok tatlı MAŞALLAH, Anneler günü kutlu olsun canım...

    YanıtlaSil
  15. Yazını okurken kızımın küçüklüğü aklıma geldi damak tadlarının bizden çok daha fazla olduğuna kesinlikle katılıyorum herşeyin tadını hemen farkedip, ayırabiliyorlar. Allah kolaylıklar versin ama büyüdükçe sorun azalıyor emin olabilirsin. Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. bazı anneler büyüdükçe bu sorunu aşmışlar. bazı çocuklar ise beslenme alışkanlıklarını değiştirmemekte inat etmişler. Bakalım, bizim yaramaz bize ne süpriz yapacak...

      Sil
  16. Bende o yemek şeçenlerden 3 tane var.
    Doktor genetik bir durum dedi..:)))
    3 çocuğumda böyle..
    Neler yapıyorum yedirebilmek içi bir bilsen..
    Allah sağlık versinde,nasıl olsa büyüyünce yiyecekler dimi ama..:)))
    Sevgiler canım..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. senin durumun daha vahim... Allah yardımcın olsun...

      Sil
  17. merhabalar ben geldım..gelırgelmezde ızlmeye aldım...cok guzel bır blog emeklerınıze saglık...oğlusada maşallahhh

    YanıtlaSil
  18. Patates, pilav ve makarnayı sevmeyen çocuk varmı acaba...Bizimki 17 aylık, bizde çeşitli yöntemler deniyoruz.Bu aralar kendi çatalla yemeği seviyor, bizde köfte, barbunya gibi taneli olan yemekleri koyuyoruz önüne çatalla oynayarak yiyor işte biraz...takibe aldım blogunuzu :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. öncelikle hoşgeldiniz... Kuzey'de ilk kendi kendine yemeye başladığında hevesliydi. şimdi birkaç lokma yiyordu. şimdi o da kalmadı.

      Sil
    2. Yaa umarım bizimkide öyle olmaz :((

      Sil
  19. Kızım daha önce hiç yemek seçmezdi ama şimdi seçer oldu bende ne yapacağımı bilemiyorum haberdar olmak isterim.
    sevgiler

    YanıtlaSil
  20. Merhaba,
    iki kızım ve iki yeğenimi (emekli olduktan sonra) büyütmüş biri olarak yazdıkların öylesine tanıdık ki.Onlar yemezse hayat duruyordu. Orta da hiç sorun yokken nasıl da mutsuz olabiliyordum. Yemek için zorlama nasılsa acıkacak diyenlere inat hiç mi acıkmazlardı? Derken büyüdüler ve şimdilerde o günler anılarda yer aldı. Yazıyı okurken o günlere gittim. Biliyorum ki ne dersem diyeyim için hiç rahat etmeyecek. O nedenle en kısa zamanda iştahının açılması dileğiyle,
    Sevgiyle kal.

    YanıtlaSil
  21. Selamlar

    Anne olmadım ama yeğenimden biliyorum yemek sorununu bizde yaşıyoruz.Annem hep der ki (abimden de muzdaribmiş) hayatımda hiç birşey kıskanmadım ama şu yemek yiyen çocukları kıskandım der :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. kesinlikle katılıyorum annene, maşallah diye diye ölüyorum...
      İmrenerek seyrediyorum, yiyen çocukları...

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

A Spoonful of Sugar-Çikolatalı Tart

Sodalı Börek (Yumurtasız)